Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Złoty płomień świecy


Płomień , złoty płomień świecy
zapalonej nocą, tworzy krąg świetlisty
Wokół pustka ..... cisza, ta niesłyszalna
Wracają wspomnienia, moja dusza się otwiera

W oddechu wspomnień , płomyk lekko drga
to tęsknoty, to marzenia , to stara i nowa droga
Droga która szedłem w mrok, dziś jasna żwirowa
droga którą pragnę iść , na niej miłości i życie od nowa

W płomieniu topię tęskny wzrok, uciekam do przyszłości
zostawiam dziś stare, czynie nowy krok ku jasność
Jasność płomyka , jego kolor zloty, wyznaczy mi...
wyznaczy , wyznaczy drogę do piękności

W tym pięknie pławić ręce będę swe , po łokcie
Chce znaleźć szczęścia łut, lecz miłości po krocie
Powiedz mi płomyku złotem malowany
spełnią się me marzenia, tęsknoty w sercu chciane

Płomyk oddechem moim karmiony, chyli go w ukłony
Kłania się płomyk na znak zgody ze zostanie spełniony
Ileż ciepła daje mały płomyk świecy, ile pastelowej jasności
Można przy nim w ciszy marzyć, pragnąć, kochać bez litości

W tej ciszy z samotnym płomykiem przed oczyma
Widzę siebie , widzę , matkę, siostrę, ojczyma
Widzę tych których kocham i kochałem, dziś w zaświatach
Widzę w płomieniu żwirowa drogę , idę nią na koniec świata..

Autor: knipser slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Dodano: 2013-03-27 07:40:11
Ten wiersz przeczytano 1156 razy
Oddanych głosów: 10
Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (9)

Turkusowa Anna Turkusowa Anna

Bardzo nastrojowy wiersz, trochę nostalgiczny.
Podoba mi się.
Pozdrawiam:)

Aludog Aludog

Wartościowe słowa!

kazap kazap

Refleksja , romantyczny klimat, i oddech miłości.
Bolesławie zapatrzyłem sie twój płomień

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Ogień od zawsze nas hipnotyzował od czasu jak Perseusz
wykradł go bogom. Czytelny i przyjmowalny nastrój.
Chociaż mi się robi refleksyjnie. Odbieram ten wiersz
właśnie jako moment zadumy, refleksji nad płomieniem
świecy, obejrzenie się wstecz i próbę odgadnięcia tej
drogi przed nami, chociaż wcale nie musi do końca być
taka jak się nam wydaje.
Pozdrawiam

MamaCóra MamaCóra

Najważniejsze, aby mieć z kim kroczyć po tej drodze.
Pozdrawiam i wszystkiego najlepszego świątecznie życzę
:)

karmarg karmarg

ten ciepły płomyk rozświetla drogę - piękny ciepły
wiersz
pozdrawiam:-)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Mnie się podoba i to bardzo! ten piękny dobór słów!
ciepły, serdeczny, rozmarzony wiersz!
Pozdrawiam serdecznie:)

grażyna-elżbieta grażyna-elżbieta

To prawda, małymi kroczkami zbliżamy się do bliskich.
Szczęśliwych Świat

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »