17lat...ani dnia więcej..

teraz myślę....gdybyś... żyła...

Dwa drobne warkocze,
piękne gładkie lica...
Skóra jaśminowa,
małe, drobne ręce...
17lat....ani dnia więcej...

Piękna biała suknia,
jak u panny do ślubu,
lecz zamiast pana młodego,
płacz ojca i matki...
Zamykają trumny wieko,
łzy lecą jak płatki...

Teraz już tylko
Krzyż i cementowa płyta,
koło Krzyża, marmurowa
tablica, a na niej bólem
wyryta......
Krótka historia Jej...
śmierci i życia.....

Z małym dopiskiem
u spodu...
Aniu!! Po co wsiadałaś
do samochodu!!

wszystkim bólu oszczędziła...lecz myśleniem Cie nie wrócę...pisząc jeno prosty wiersz...w Wielką Noc się smucę!!

autor

ZIULA

Napisany: 2005-03-20 Dodano: 2005-03-27 17:29:22

Ten wiersz przeczytano 686 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie