368 Chwila zapomnienia
spojrzała naga potokiem barw
ukołysana
granatu dotykiem
owinąłeś obłokiem ślady
powabnych ust
jednym muśnięciem i jednym
spojrzeniem
rzeką doznań oblana
na chwilę rozkołysała biodrami wschód
nad ranem skulona
ukryła niepewność
w delikatnej dłoni
zapomniała że
dawno nie kwitła już
świat stanął oddechem
znów przytuliła się myślami
do kolorowych snów
spokojem
zasnęła
autor
beano
Dodano: 2021-03-13 15:07:40
Ten wiersz przeczytano 2024 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (74)
Anno
rozbawiłaś:)
serdeczności:)
czemu ja takich cudownych snów nie mam?
Grzela
:)
;)
Wiele pięknych słów, wiele rozbudzonych pragnień.
Pozdrawiam milutko :)
Jastrzu
w punkt
:)
Sen po wyjściu z "rzeki doznań" jest najcudowniejszy.
To spokój, pewność i bliskość... Inna rzecz, ale o tym
się wtedy nie myśli, jak bardzo ten spokój, pewność i
bliskość są nietrwałe...
Sisy
bardzo dziękuję,
serdeczności:)
Waldi
dziękuję, serdecznie pozdrawiam:)
takie zapomnienie jest sercu bliskie
nie tylko w snach ...Pozdrawiam z Jeleniej Góry ...
Krysiu
dziękuję bardzo
z usmiechem:)
Pięknie i zmysłowo.
Pozdrawiam serdecznie :)
Niech w realu taka romantyczna i zmysłowa miłość
rozkwita. Moc serdeczności i uśmiechów przesyłam:)
dziękuję Annno,
pozdrawiam:)
Delikatność erotyczna.
Pięknie Beatko.