4D.

"Przyjacielem jest ten, kto wie o tobie wszystko, a mimo to cię kocha".

Jak żyć, by nie ranić?
By nie zadawać bólu?
By być dla innych lecz być dla siebie?

Czy tak się da?

W otchłani umysłu szukam...
Szukam i błądzę
Błądzę w cierpieniu
Cierpię szukając odpowiedzi,
Której nie ma

Więc czy jest sens?
Czy warto...?

Otwórz oczy na innych...
Nie patrz już na siebie
Wzleć ponad ciało,
Ponad umysł...
Szybując w przestworzach zobaczysz to...
Lot w przestworzach umysłu otwiera oczy

Zawsze warto... esp. 4D. ;*

autor

Solano

Napisany: 2005-02-06 Dodano: 2006-08-07 19:40:24

Ten wiersz przeczytano 695 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie