Umarli za życia

tyle cierpienia niewinnych istoty by udowodnić swoją potęge ... to grzech !!

On szedł ulicą betonowych miast
Z obranej drogi dawno zgubił ślad
Zatrzymać się nie mógł chodź bardzo chciał
Ołowiane nogi niosły go w las
Prości ludzie krzywdy nie dostrzegali w nim
Nie wiedzieli ile cierpienia i bólu ze sobą niósł
Choć młody jeszcze starość na barkach czuł
I lepszego jutra dostrzec nie mógł
Tak bardzo chciał zrozumieć los
Który skrzywdzić nie bał się go
Tak bardzo chciał zapomnieć to
… lecz wojna wciąż trwa bo odwagi brak by przerwać ją…

autor

nieznajoma15

Napisany: 2007-05-02 Dodano: 2007-05-02 22:06:15

Ten wiersz przeczytano 427 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie