Aby Żyć

Śmierć - przemoc boska
Przychodzi znikąd
Dlaczego chce mnie zabrać- tam w ciemnosc- donikąd?

Patrzę w tył- widzę...jest blisko
Chciałabym jej uciec
Lecz nie mogę- jest zimno

Czuję chłód- nie mam jak uciec
Czuje ze zamarzam, sinieję
Więc pytam: dlaczego zyc nie mogę i istniec jak inni?

Nic nie slysze, cisza- pusta przestrzen
Już nie pytam... uciekam
Widzę światło- jasność, żyję!
Nie umieram...

Lecz wciąż czuję ten chłód
To ona idzie za mną
Dlaczego żyć mi nie da?
Myślę...

A jeśli chce mnie zabrać- tam do raju, do nieba?
Zatrzymuję się- odpoczywam
Ona stoi w oddali

Patrzę- nie uciekam
To nie bezsilność- ja tylko na Śmierć czekam
Odwracam się- to ciekawość ze mną wygrywa
I znów czuję chłód- to strach mnie opętał

Nie chcę umierać!
Boję się Jej-śmierci, więc znów uciekam...
Nie chcę się poddać
Nie chcę widzieć jak już...

Jak teraz... - milknę, gasnę, umieram.
Dała mi szansę,
więc żyję i dalej uciekam

autor

Madzia

Napisany: 2005-03-05 Dodano: 2005-03-07 21:29:46

Ten wiersz przeczytano 568 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie