Ach ta wiosna

I co ta wiosna wyprawia
ale za to zakwitaja na beju piekne wiersze
Pozdrawiam serdecznie Grażynko :)

Witaj Grażynko, ładna wiosenna impresja,
pozdrawiam serdecznie.:)

I po to jest wiosna by w sercu tęsknota rosła.
Pozdrawiam.

jak zawsze pięknie wierszem huśtasz ...

Każdy odczuwa jej dotyk...taka już jest odradza i
rodzi nowe...pozdrawiam serdecznie

Grażyno - z tym "się" ja osobiście uważam, że w 1
wersie jest zbyteczne i błędnie użyte. Możemy
powiedzieć np. już nakwitły się łąki do woli, co tu by
oznaczało, że zbliża się sianokos, jednak rozkwitały
się łąki, mi nijak nie pasuje. Cząstka "się" jak jest
rozwinięta, to trafniej i bezbłędnie ją się użyje. Jak
coś gdzieś nie jestem pewna, to wolę tego nie używać,
lepiej wziąć zamiennik.

Cieplutko, ładnie.
Miłego dnia Grażynko.
Pozdrawiam serdecznie:)
Dziękuję!

Ładnie.
Pozdrawiam ,Grażynko :)

A ad. wyrazu "się".
Czytam w yotube " Rozkwitała się lilia", "rozkwitały
się wierzby", też jest "się". Tu raczej pomógłby
językoznawca.

No właśnie, każda osoba pisząca rozumie inaczej. Jeden
uważa, że każdy wiersz rymowany ma średniówkę, a tu
okazuje się, że są, ale po 9 zgłoskach. Kto zwraca
uwagę powinien być pewien swojej sugestii, bo inaczej
tworzy się mętlik. Dlatego nie można każdej uwagi brać
pod uwagę, gdy nie jest się pewnym. A z ludźmi tak też
bywa, jak piszesz. Może mają się za mądrzejszych, jako
nauczyciele?
Uwagi też są cenne, ale muszą być przemyślane i
uzasadnione, wtedy czegoś uczą. Ja się nie obraziłam,
ale są takie sytuacje, że, jak jeden zwróci uwagę,
zaraz kilku następnych się znajdzie. I wiersz nie jest
już autora, tylko nie wiadomo kogo?
Dziękuję za odwiedziny Mario.
Skontaktuję się jeszcze e-mailem.

Rozkwitły już łąki
powój drzewa oplótł
lilia kwitnie wdzięcznie
róża cała w pąkach

Wiatr gałęzie huśta
mokre ciepłym deszczem
a w sercu tęsknota
wyśpiewana świerszczem
=====================
Pewnie, że nie ma sensu dąsać się na cały świat, jeśli
ktoś zwróci uwagę, że tu lub tam wiersz niedomaga i
może być lepszy. Często się jednak zdarza, że te same
osoby koleżankom i kolegom po piórze zwracają chętnie
uwagi, ale gdy im się coś podpowie, to larum - że
świat się wali, od ich wierszy wara.
Grażyno - tym się nie przejmuj. Wystawiając wiersz na
portal, od razu ubieraj twardy serdak. I na spoko
wszystko bierz, inaczej klapniesz ze zdrowiem.

Ja w twoim wierszu zauważyłam 1 istotny błąd, w
pierwszym wersie jest niepotrzebne "się", ponieważ
łąka (się) nie robi nic, ani nie myje się, ani nie
strzeże się, to na niej ściele się dywan kwitnący z
wszelkiego kwiecia. I pozwoliłam skreślić to się
pokazując wiersz bez "się".

A co do średniówek - począwszy od 9 zgłoskowców i
wzwyż, powinny być w typowych rymowanych wierszach.
Tam gdzie ich nie ma, źle się czyta.
(a teraz - informacja prywatna - 15, 16, 17 czerwca -
zjazd bejowiczan z 2 powodów. Promocja 2 antologii i
pierwszy zjazd Stowarzyszenia Art-SZANSA.)
Jeśli zainteresowana, to dzwoń albo meiluj.

Nie dałam szybkiej odpowiedzi, bo chciałam się upewnić
Arku, czy każdy wiersz rymowany musi posiadać
średniówkę? Nie natrafiłam na taką definicję. Też
zastanawia mnie to, że inni piszą i to z niebieskimi
stalówkami, bez tych wymagań i nikt nie zwraca na to
uwagi, łącznie z tobą, jeszcze są wychwalani i wysoce
oceniani.
Ja, gdy oceniam wiersz, staram się najpierw zauważyć
pozytywne jego cechy, bo sama uwaga nie wygląda fer.
Nie kontynuujmy już tego tematu. Nie lubię sprzeczać
się publicznie
Miłego dnia.

wiosennie i ciepło

Wiersz przemawia do mnie atmosferą.
Podoba mi się Grażyno. :)
Nie traktuj każdej krytyki negatywnie. Dzięki niej
zrobiłem postępy w wierszopisarstwie.
Pozdrawiam serdecznie.

chyba zbyt ostro wyraziłem swoją opinię. sorki :):)