Ach to prawo

Zachodziłem nie raz w głowę,
jak dawnymi to czasami,
wszystkie sprawy honorowe,
załatwiało się mieczami.

Nikt nikogo nie szkalował,
bo to było w kiepskim tonie,
jak się który zdenerwował,
siadał z wojskiem swym na konie.

I najeżdżał wnet sąsiada,
palił, grabił i mordował,
taka była wtedy rada,
nawet nikt się nie buntował.

Sąsiad co mu krzywda była,
nie śmiał skarżyć się wokoło,
to by szlachta potępiła,
nazywając go pierdołą.

Więc rębajłów w dwie niedziele,
w kompanije zbierał całą,
już w odwecie trup się ściele,
wróg uchodzi z garstką małą.

Dawniej w Rzeczypospolitej,
tak swe spory rozstrzygali,
dziś w niechęci nie ukrytej,
tylko w ławach by szczekali.

Tam też w prawa majestacie,
głosowane są ustawy,
które w sejmie i senacie,
załatwiają brudne sprawy…

autor

M.N.

Napisany: 2017-10-20 Dodano: 2017-10-20 12:15:37

Ten wiersz przeczytano 928 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie