Afonia

Pęknięta struna serca
utkwiła mi w gardle

Już nie gram i nie śpiewam
z trudem wałcze o
artykulację prymitywnych doznań

pierwsza linia melodyczna
nie istnieje

nawet przedrzeźniający cień
wyciągnął szprychę z roweru
wbił w swoja niby-krtań
i razem ze mną
skrzypi

Między akordami
sennej grozy
budzę się z krzykiem
na ustach
ale wszystko rozbija
sercowo-gardłowy wyciszacz

zdeformowana struna
walczy z iteracją ciszy
wmalowaną w suche usta

autor

white shrew

Napisany: 2005-05-12 Dodano: 2005-06-13 15:21:31

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie