agorafobia

mówię jak na spowiedzi
jasno przedstawiam sprawę
pytanie sobie zadając
czy warto zdobywać sławę

na samą myśl już się wzdrygam
i ręce składam do Bozi
choć czuję że nic takiego
jeszcze mi przecież nie grozi

wyjątki chodzą po ludziach
i stąd ta wieczna obawa
a nóż widelec mnie właśnie
okryje na przekór sława

postawią tak na cokole
zaczną palcami wytykać
a wszędobylskie gołębie
na łeb latami prztykać

na plucie w brodę za późno
poruszyć innych sumienia
czy byłby w ogóle ktoś gotów
wysłuchać skargi kamienia

autor

Okoń

Napisany: 2006-03-04 Dodano: 2008-07-31 00:12:17

Ten wiersz przeczytano 1384 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie