Akt

mówisz że odległość
rodzi kolejne gesty rozpaczy
mnożysz matematycznie tęsknotę
wciąż nie widząc sensu w przyszłości
stwarzasz fatamorgany szczęścia
licząc że choć muśniesz tej oazy
zachłystując się namiastką bliskości
szepczesz w półmroku eteru

myślisz że odległość
daje alibi dla zuchwałych myśli
dzieląc przez kilometry urojone niepokoje
nie znajdujesz żadnego potwierdzenia
swoich domniemanych prawd
poza nadanym aktem własności
„kocham więc zostawiam ślad”

autor

anaa

Dodano: 2009-10-28 09:26:07

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie