[Ale tłok...]
Zaplątałam się w duszach
(Ale tłok, ale tłok)
Gdzie nie spojrzeć coś rusza
(Duszny blok, duszny blok)
Niby martwe a żwawe
(Martwy rój, żywy rój)
Śmierci ich były krwawe
(W bólach znój, w bólach znój)
Teraz biegną przed siebie
(Dusze hen, dusze hen)
Ni to w piekle ni w niebie
(Czy to sen.. czy to sen..)
Zwariowane i wolne(?)
(Co za trud, co za trud)
Idą dalej mozolnie
(Byle w przód, byle w przód).
autor
Nike2017
Dodano: 2023-05-13 20:19:16
Ten wiersz przeczytano 467 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Bardzo dobry wiersz!
Nietuzinkowy!
Dobra puenta.
Pozdrawiam serdecznie
Podoba się w treści i formie.
Msz nie warto się pchać na czoło tego peletonu. Miłego
wieczoru:)
Nie wiem czy tłok.
Zobaczę kiedyś czy tak jest.
Non omnis moriar
Ważne, że w przód...:) pozdrawiam
Bardzo ciekawy skłania do przeczytania parokrotnie:)
Dusze, pewnie niektóre na ziemi miały ciężko, teraz
już mają spokój i szczęście, prawdziwe...
Pozdrawiam serdecznie, +
Miłego wieczoru
nietuzinkowy wiersz.