Błądząc w ciemnościach
Światło w tunelu
Powoli gaśnie.
Zapada ciemność,
zgubienie własne.
Nie umiem zapytać
I znaleźć drogi.
Błądzę i szukam
Czyjejś pomocy.
Nikogo nie ma,
zostaję sama.
W ciemnościach
I w strachu,
z drżącymi dłońmi.
Przemierzam niepewnie,
krok po kroku tunel.
Zbyt dużo się w nim dzieje
A potem umieram.
Zabrakło odwagi,
by przezwyciężyć z lękiem.
Komentarze (15)
Strach i lęk nieraz potrafi nieźle dać w kość a wtedy
żadnego ratunku nie ma. Dziękuję za odwiedziny.
Piekny.Milych Swiat.
Pięknie, obrazowo i smutno. Uwierz w siebie.
Pozdrawiam. Wesołych Świat.
Bardzo, bardzo smutny, tragiczny wiersz. Zapisałaś,
że bez rymów, ale w pierwszej części jakbym je
dostrzegła.
" Światło w tunelu
Powoli gaśnie.
Zapada ciemność,
zgubienie własne."
Dziękuję za odwiedziny:)
Dobrze oddana rzeczywistość. Wiersz rozbudza
wyobraźnię. Nie należy się poddawać. Pozdrawiam:)
Dziękuję wszystkim za odwiedziny oraz opinię. Życzę
miłego wieczoru :)
strach jest bolączką naszego życia. ile razy upadniesz
tyle raz spróbuj się podnieś, każdy kolejny krok
będzie łatwiejszy. hartuj się w dobroci serca. :)
Walcz. Nie poddawaj sie.pozdr
Straszny tunel w którym znalazła się Peelka. Każdy
tunel ma wyjście. Nie poddawać się. Pozdrawiam
obrazowo i poruszająco, pozdrawiam
Bardzo piękny i poruszający wiersz…
pozdrawiam
To prawdziwy Horror.Pozdrawiam
lęk paraliżuje - bardzo ładnie napisany wiersz
Bardzo ładny wiersz. trochę smutny. Pozdrawiam.
Obrazowo,ciekawie na niełatwy temat.
Miłego wieczoru życzę:)