Alfabet miłości.

Bo to dziwna gra,
Chyba każdy zna.
Zwana miłością,
Z piękną przyszłością.

Jak to na początku:

Włosy kręte,
W noc zaklęte.
Koisz mękę,
Podając rękę.

Potem gdzieś w zakątku:

Tańca brudnego,
Lęku tajemniczego.
Rąk dotyku,
Ust na styku.

Kończąc z braku wątku:

Zapachu słodyczy,
Co wciąż krzyczy.
Brak bliskości,
Twej czułości.

Bo z miłością moi mili,
Tak jak to w alfabecie:
Samogłosek AĄ EĘ OU YI,
Samych nie znajdziecie.

autor

wiecus

Napisany: 2007-01-07 Dodano: 2007-01-07 23:05:47

Ten wiersz przeczytano 550 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie