Alkoholizm
Przez ocean, co życiem nazwany,
płyną listy zamknięte w butelce
z tą nadzieją, że kogoś spotkają,
kto odczyta za szkłem ludzkie serce.
Kto dostrzeże marzenia, nadzieje,
ogrom smutku, zwątpienia, rozpaczy?
Kto odnaleźć człowieka w szkle może?
Kto zrozumie, ukoi, wybaczy?
Wiele listów utonie w otchłani
i otwarcia się nie doczeka.
Większość ludzi wszak widzi butelkę,
a nie dojrzy w niej listu - człowieka.
Kto zrozumie, ukoi, wybaczy?
Kto odczyta za szkłem ludzkie serce?
Przez ocean, co życiem nazwany,
płyną listy zamknięte w butelce...
Kalina Beluch
Komentarze (4)
Samo życie opisałaś -wspaniały wiersz.
LadyC brzydkie okreslenie a wiersz bardzo mądry i
dobry.
Piękny acz tandetny ;)
Wiersz b. ladny. Jak w zyciu.