Ziemskie anioły

Niebo w górze jest pełne aniołów,
których szaty lśnią stale od bielu,
skrzydła skrzą się... Lecz tutaj na Ziemo
są też inni zupełnie anieli.
Jeden anioł przytula niezgrabnie,
bo reumatyzm wykręcił mu ręce.
Drugi pióra ze skrzydeł wyskubał,
gdy w szpitalu na łóżku drgał w męce.
Trzeci wdział aureolę na bakier
a z czwartego świat cały wciąż szydzi.
Piąty z głową w odległych jest krajach
(nikt poza nim tych krajów nie widzi).
Szósty igłą chciał serce cerować
(w końcu świat mu się zamknął w strzykawce),
a siódmemu ktoś skrzydła raz ukradł,
gdy pijany spał w parku na ławce.
Ty, co w niebo wciąż jesteś wpatrzony,
zejdź na ziemię i spójrz dookoła.
Tyle ludzkich aniołów wciąż czeka,
żeby ktoś w nich zobaczył anioła...

Kalina Beluch

autor

kalina

Dodano: 2009-05-23 08:23:54

Ten wiersz przeczytano 1018 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie