Amputacja młodości
Nie włożyłam rąk w jej zmarszczki.
Tańczyła do czasu, gdy
kapsułki pomagały
rozkurczać się mięśniom.
Trochę bledsza i słabsza
trzydziestokilkuletnia
moja kobieta
w sile wieku.
Tańczyć! szybko, szybko!
i uciec białym falom.
Pić jak najwięcej,
by zdążyć się zaśmiać
swoim uśmiechem.
autor
Menada
Dodano: 2009-02-10 20:25:13
Ten wiersz przeczytano 666 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Zgadzam się,robi wrażenie.