Anielskie mówienie

Ona znów do niebios woła
Wypatrując wciąż swego anioła
Lecz tam na horyzoncie błękity
Gdzie blask jego duszy ukryty
I kolejny raz bezsenne marzenia
Chowa u progu ciemności strumienia

I wtem anioł zleciał z wzgórz
Woła " Nigdy już, nigdy już!"
Jego postać błękitem lśni
A gdy mówić chce głos mu drży
Bo widzi w jej spojrzeniu
Że zapomnieć się chce w roztańczeniu
Z nikim innym jak nim...

A ona nadal pośrodku niczego tkwi
I jego głos dla niej brzmi
Jak największe zło- życzenie
Dlatego źle się skończy to anielskie mówienie

I pragnie tylko w wiecznym śnie
Bezpiecznie już zapaść się...

autor

Anna D.

Napisany: 2006-11-15 Dodano: 2006-11-16 15:09:29

Ten wiersz przeczytano 690 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie