Anioł śmierci

Tak odszedł do Pana najlepszy mój przyjaciel Paweł.

Widziałem, jak w swej mocy,
Stanął Anioł śmierci.
W głuchej ciszy nocy,
Co aż w uszach wierci.

Nie miał w ręku wagi,
Lecz miecz trzymał długi.
Był pełen powagi,
A z nim jego sługi.

I stał długą chwilę,
Jakby w zamyśleniu.
Potem przeszedł milę,
I skrył się w drzew cieniu.

Zjawiska dziwnego
Nie brałem ku sobie.
Choć dnia następnego
Kolega legł w grobie.

Gdy czeluści czarne,
Swe ziemia odkryła.
Człowieka puch marny,
Do siebie prosiła.

autor

jarmolstan

Dodano: 2009-01-18 08:59:59

Ten wiersz przeczytano 1485 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie