Anioła zesłał

Opowiem Wam jak
Anioła na Ziemi spotkałam

Nie był wcale boski
ani świetlistym blaskiem
nie biło od Niego z daleka

Był powierzchownie zwyczajny
ucieleśniony i piękny
na swój sposób
jak każdy


Ale opowiem Wam jak
Anioła w Nim odkryłam

Cichą nocą
i hałaśliwym dniem
trwał zaraz...
niedaleko mnie
Nieświadomie tonąc
Spoglądałam w głąb Jego oczu
Choć zwyczajnie...
był na uboczu

Nie miał skrzydeł
ani aureoli

złotych loków
i białej szaty też nie posiadał


Ale opowiem Wam jak
Aniołem mym się stał

Zupełnie bezinteresownie
otulił mą duszę, gdy
była sama, skołatana
Tak mięciutkie miał ramiona
jak poduszka na, której
utulił mnie do snu
Nawet słowa nie wyszeptał
leciutkim dotykiem je nakreślił
Okrył przytulnym oddechem
i ramieniem tak bohaterskim
niewinnym - przyjacielskim
okrył me ciało, by nie drżało

Niepokój spokojem nakrył
Lękom nie dał się zbudzić
Smutek radością zakrył
A bezsenności kazał się nudzić


Bez szaty białej
lecz z kwiatem białym
w snach o przyszłości
stał nade mną
WIEDZIAŁ
list złożył
i na skrzydłach,
których nie posiadał
z duszą mą wzniósł się
do góry
tam, gdzie....
kończą się chmury.

Tak zwyczajnie, nawet bez uśmiechu... Zasypiam w cieple Twego oddechu...

autor

Tysia

Dodano: 2005-06-07 00:02:42

Ten wiersz przeczytano 441 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie