Aniołek

Co dzień ją spotykam, co dzień wypatruję,
małą Anielicę bez skrzydełek i piórek.
Co dzień, gdy na nią patrzę,
łezkę kręcę w oku.
Jakżeż chciałabym do niej podejść
i przytulić w ludzkim motłochu.

Czy w główce swojej mieścisz smutne dylematy?
Co sobie myślisz Aniołku w łachmany przebrany?
Mam nadzieję, że nie cierpisz na tą ziemię zesłany,
bo mnie zabolą potrójnie Twe rany.
Jakżeż chciałabym poznać Twój los,
w razie potrzeby piórka przyprawić,
co dzień wypatruje Cię w tłumie z ukrywanymi łzami...
Ale Ty nie wiesz Aniołku kochany, że ktoś tkliwością Cię obdarza.
Ale Ty nie wiesz Aniołku kochany, ze ktoś skrycie opiekę nad Tobą roztacza...

autor

juliettdżydżowa

Dodano: 2010-10-06 13:21:53

Ten wiersz przeczytano 756 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie