Aniołek
"Bo prawda tak jak sztuka jest tylko iluzjš"
W nieszczęciu Bóg aniołka mi dał,
by trzymał mnie za rękę,
Sens dla mego zycia miał,
zmniejszył moja mękę,
Niestety powoliBóg zabierał mój skarb,
Miałam go niego wiele o to skarg,
Aniołek umarł z umiechem na
twarzy,
gdy siedziałam obok niego na straży,
Wygladał tak słodko pišc wiecznym
snem,
Jego ostatnie słowa wcišż mam w głowie:
"Z Tobš nawet mierć jest radosna"
Już nigdy mi tego nie powie.
Dla w.P. Marcinka - mojego aniołka
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.