Aniołek i chmura
Na błękitnym niebie
wysoko na górze
siadł sobie Aniołek
na pierzastej chmurze
Chciałby chociaż trochę
z dziećmi się pobawić
ale żal mu chmury
samiutkiej zostawić
I tak sobie myśli
szepnę jej do ucha
żeby niżej zeszła
może mnie posłucha
-Kiedy już będziemy
zupełnie na dole
zatrzymaj się proszę
o tam gdzie przedszkole
Ja pofrunę na dół
ty zostań na straży
i pilnie obserwuj
co się tu wydarzy
Pofrunął Aniołek
trzepoce skrzydłami
bo będzie się bawił
dziś z przedszkolakami
A chmura samotna
na Aniołka czeka
ten przyleciał z ziemi
płacze i narzeka
-Dzieci zjadły obiad
spać się położyły
a przedtem wesoło
same się bawiły
Nic tu po nas chmuro
z powrotem wracamy
do zabawy inne
dzieci poszukamy
autor
renia
Dodano: 2024-02-17 10:14:56
Ten wiersz przeczytano 469 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Milutki wierszyk.
Fajna bajeczka dla dzieci.
Pozdrawiam serdecznie
Milusia bajeczka, choć nieco smutnawo, ale że dla
dzieci, za to wielkie brawa.
[a w tym miejscu poprawiłabym, by było w jednakowym
czasie
"Pofrunął Aniołek
trzepoce skrzydłami
bo będzie się bawił
dziś z przedszkolakami"
(użyłaś tu 3 czasy - przeszły, teraźniejszy i
przyszły, i to mnie się wydaje nie najlepsze)
Napisałabym tak:
Pofrunął Aniołek
trzepocąc skrzydłami
bo będzie się bawił
dziś z przedszkolakami
---albo tak
I frunie Aniołek
trzepoce skrzydłami
bo będzie się bawił
dziś z przedszkolakami
======
Oczywiście nic nie musisz, ale przemyśleć warto.
Smutne, że anioły mają takie pragnienia :)
Ta bajkowa opowieść o Aniołku i chmurze przypomniała
mi o magii dzieciństwa i przyjaźni, sprawiła, że
odczułem zapomniane ciepło serca i radość.
(+)