Aniołowie jeśli są ...

Wobec świata i rozumu , wobec marnych kształtów życia
Przeciw złości i podłości wbrew rozsądkom złego bycia
Doświadczony kosztem bólu , z nienazwanym jeszcze krzykiem
Owładnięty i przeklęty , tak strudzony własnym życiem

Bez radości i bez światła , tylko ciemność , bez koloru
Szara przeszłość powielana i nie warta przyszłych bojów
Beznadzieja i tragedia , pusta cisza własnej męki
Trudne chwile nad butelką skaleczonej własnej ręki

Aż tu nagle blask anioła i poświata oślepienia
Wyciągnięte dwa ramiona jakby życie chciał ktoś zmieniać
I ratować w tym obłędzie ukazując kształty życia
Przesycone ludzkim szczęściem... trudno słowem to opisać
***
Dookoła w każdym rzędzie stoi szereg takich właśnie
Oni czekać nie potrafią , każdą chwilą świecą jaśniej
Skłonni skrzydeł swych trzepotem zmienić dzisiaj Twoje życie
Jednak musisz dobrze słyszeć, by to Twoje było życie

autor

clapotek

Napisany: 2006-06-26 Dodano: 2006-06-27 00:01:05

Ten wiersz przeczytano 494 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie