Anioły
anioły
moje anioły
te ubrane w ludzkie ciała
i te ubrane w słowa nie do powiedzenia
anioły
nie umierają
anioły żyją wiecznie
przez granice bólu moich myśli
unoszą się
w świat tak piękny
kręcą sie w kółko w odłamkach sekund
istnienia ludzkich serc
co stanie sie z moimi aniołami
jeśli i ja polecę
lecz w świat tak zupełnie inny
ten świat nieznany?
nigdzie słowami wierszy nie opisany?
niech te anioły uwierzą
że i ja zasługuję na skrzydła
ubrana w ducha cień
w smugę łez
w nić wspomnień
autor
EnigmatycznyDuszek
Dodano: 2008-07-28 00:04:15
Ten wiersz przeczytano 789 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
lekko i zwiewnie jak unoszace sie Anioły slowa w twym
wierszu sa zapisane .. anioly w ciebie wierza i ty
musisz w sziebie uwierzyc .. wiara czyni cuda ..
pewnego dnia kazdy z nas dostanie skrzydla i uleci w
nieznane ..
bardzo ladnie piszesz, moze ja po prostu lubie takie
wiersze... niech twoje anioly zawsze będą obok ciebie,
niech cie nigdy nie opuszczają
Twoje anioly napewno w Ciebie wierza tylko jeszcze Ty
musisz w siebie uwierzyc a wiersz jest naprawde dobry
.
Niech za każdym rogiem
w parkach, na ulicy
czeka jakiś Anioł
z rozjaśnionym licem.
Niech pomaga zawsze,
w każdej życia chwili,
a gdy przyjdzie smutek
- uśmiechem przymili…
Wiersz napisany ciekawie, ale treść tworzy pętlę
czasową.