anoreksja

dobry przekaz pozdrawiam

Straszne to robactwo,
niestety ono nie popuści,
doskonała mini,
pozdrawiam z podziwem, Jerzy/Jurku:)

no no super nawet uśmiech mi się na twarzy pojawił -
pozdrawiam i +

Teoretycznie człowiek jest zdolny opanować robactwo.
Wstrzasajacy wiersz; poeta to ktoś, kto widzi więcej,
brawo AS-ie.

ten wiersz zatrzymuje... i nie chce puścić dalej...

Ja tu wracam już siódmy raz. I uznaj, proszę, to za
komentarz.

czasem aż dziw bierze jak w kilku słowach można aż tak
dużo przekazać, dobry :)

witaj nie ukrywam kiedy ujrzałam ten tytuł nie mogłam
tego wiersza nie przeczytać...dotyczy po części i
mnie...ponieważ kiedyś i ja byłam w tym świecie i nie
że byłam za gruba tylko czasami inne powody są aby
nieświadomie ugryź taką kromkę chleba...to życie i
choroba dziecka sprawiły że nie mogłam przełamać się
do jedzenia mhmmmmm nerwy zawładnęły mną i to sprawiło
że wpadłam w tą chorobę która kiedyś nie była aż tak
znana jak teraz...nie ukrywam że trafnie ujęty jest
temat szczególnie te słowa są dosadne cyt: więc
rozlazło się robactwo po całej kromce...ojjj tak i jak
to wziąć do ust???...chylę czoło za
wiersz...Pozdrawiam serdecznie:)

Zmusiłaś mnie do rozważań, świetnie ujęłaś taki temat
w kilku wyrazach. +

Ciekawy przekaz zmuszający do zastanowienia. Po
przeczytaniu rożne myśli przychodzą mi do głowy.
Pozdrawiam:)

Bardzo dobry wiersz, świetnie ujęty temat w wierszu...

Bardzo dobry strzał w kromkę :)

krótko ale ciekawie napisane

Ciekawy ciersz i mocny temat. Pozdrawiam ślicznie.

ależ ciężkiego kalibru! Ty to potrafisz; dobry,
naprawdę super.