(anty) stresy

I widzisz gdzieś sens
w tym ciągłym biegu?
człowieku małej wiary
stoisz w biernym szeregu

Dążysz w pośpiechu
nie spiesząc się wcale
chcesz gdzieś się odnaleźć
- w tej całej kawale

I bezustannie, prosząc o więcej
chciałbyś chociaż najmniej dostać
a w tej mantrze, tej niedzielnej
pojawia się jego postać

Twarz, dwie twarze
przyodziany w swoją i ta drugą
nową, więc zapytam się zuchwały:
którą z dwóch jam jest osobą?

Gdyż nie umiem już odróżnić
i się gubię w chemii znakach
to ty jesteś farmaceutą
więc mi pokaż jak mam płakać

Strach, tęsknota, złości mnóstwo
dwa obrazy - jedno ciało
ja nie umiem, jestem pustką
dla mnie tak żyć, to za mało!

dla K.

autor

vein

Napisany: 2008-12-07 Dodano: 2008-12-08 15:56:42

Ten wiersz przeczytano 705 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie