apel dla życia
podnosić dłonie, i chwytać wiatr
otrzymać więcej, niż daje świat
usłyszeć pieśni, które gra świt
kiedy nie słyszy ich prawie nikt
w kamieniu dostrzec niezwykłą moc
rzeźbić w nim twarze, myśli i głos
a gołą stopą dotykać gwiazd
tańczyć, nie myśląc, że znika czas
układać wieże po same szczyty
nie lękać wcale, że labirynty
wykrzyczeć apel, w bukiecie róż
ściskając w dłoniach
składankę z próśb
Dziękuję serdecznie wszystkim komentującym.
Komentarze (38)
bardzo radosny wiersz, teraz tylko apel zastosować w
życiu:)
w pierwszym wersie pierwszej zwrotki , napisałabym
"wznosić dłonie " , bez" i " , w trzeciej zwrotce
czwarty wers "podnosić dłonie ",te dwa wyrażenia są
bliskoznaczne, napisałbym "wykrzyczeć apel,w bukiecie
róż złożony z próśb ,czy coś w tym stylu ,ale to jest
moje bardzo skromnie zdanie.
Pięknie ciepło i optymistycznie napisany wiersz :)
Pozdrawiam i głosik zostawiam :)
Powodzenia mam nadzieje, że szybciutko gąsieniczka
debiutantka zamieni się w pięknego motyla...
Twój wiersz jak przesłanie, w bardzo dobrym stylu.
Powodzenia!
Witam serdecznie i winszuję drogi przez życie z
poezją.
Piękny i radosny jest Twój ''apel dla życia''...
doskonały debiut :) Gratuluję!
Zbyt dyża liczba niepotrzebnie zastosowanego
spójnika i* popusuła poetykę tego wiersza, w
niektórych wersach są naprawdę zbędne. Wiersz do
wymodelowania.
Fajny optymistyczny wierszyk:)
hmm..reasumując,dostrzec w życiu to co warte jest
zauważenia...ładny, rytmiczny wiersz
Brawo,piękny debiut.
Wiersz treścią i formą pięknie i ciekawie napisany.
Gratuluję takiego debiutu.
niezwykle rytmicznie napisany wiersz, pełen mądrych
przemyśleń, brawo!!
optymistycznie ujety wiersz napawajacy nadzieja na
lepsze jutro...
prosisz o talent do analizowania sztuki,tak rozumiem
ze to jest dotykanie gwiazd...