Apokaliptus

Życie ludzkie, jakże kruche to zjawisko
Dziś w kwiecie wieku, jutro kres Twój blisko
Swawolnie żyjesz, zuchwale myśląc
Drugiego człowieka boleśnie cisnąc

Lecz to wszystko sie zmieni niebawem
zostaniesz dogłębnie osądzony Boskim prawem
Bogactwo, pozycja społeczna, popularność
Wszystko to na sądzie ostatecznym marność

Żyć w nieświadomości - Twa dola
Zakończyć Twoje istnienie - Boska wola
Możesz tylko wypatrywać na ziemi i na niebie
Rydwany przeznaczenia, pędzącego po Ciebie

Lecz niedługo, szczęście śmierci naturalnej
Ustanie, kończąc żywot wszelkiej istoty banalnej
Zwiastuny tego były, a teraz są ostrzeżenia
I będą cztery znaki do początku końca dążenia

Pierwszy z nich nastanie niebawem
Zło nieskończone, nieogarnięte ludzkim prawem
Sam król ciemności, Szatan nad Szatany
Przyjdzie zabrać co Jego, na swe zła rydwany

Drugi zaś z czterech apokalipsy znaków
Powstanie z popiołów ludzi, zwierząt, oraz ptaków
Śmierci przybierze imie, córka przeznaczenia
Oddzielając ludzi raju od czyśćcowego więzienia

W trzeciej części apokalipsy wiecznego łona
Ziemia się rozstąpi, a wszelka materia skona
Dorobek cywilizacji ludzkiego bycia
Zniknie w mgnieniu oka, pozbawiając się życia

W czwartej i ostatniej fazie końców końca
Bóg sam przyjdzie w blasku wschodzącego słońca
"Jeden Adam i Ewa jedna" wypowie mnogo
Wybierając mężczyznę i kobietę patrząc srogo

Resztę tych istot do czyścia odchłani pośle
Gdyż wzglądem w ich ducha poznał myśli ośle
I stanie się tak ze wszystkimi świata istotami
Bo wszelkie stworzenie kieruje się tymi samymi prawami

Ci co pozostaną, w czystości nowego świata
Będą żyć w przyjaźni, miłując siostre swą i brata
Ubrania im ruchów krępować nie będą
A zło nie splugawi ich serc, swą myślą pokrętną

Chcesz porozmawiać z kimś, komu szczerze ufasz? Przykro mi...

autor

rds

Napisany: 2007-01-31 Dodano: 2007-02-01 11:00:47

Ten wiersz przeczytano 556 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie