Archaiczni kochankowie
Z cyklu: Lustrzane odbicia
dwoje
a nie razem
wspólnie
a jednak osobno
wyblakłe obrączki
boleśnie gniotą
wspomnieniem
zakurzona miłość
złowrogo warczy
spod łóżka
a każdy kolejny dzień
drwi
wypłowiałą tapicerką
takich dwoje
połączonych sakramentem
i zdruzgotanych czasem
panicznie bojących się samotności jutra
autor
ROXSANA
Dodano: 2018-11-05 20:25:25
Ten wiersz przeczytano 1089 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
Wiele takich rodzin, żyją razem, bo boja sie
samotności. Pozdrawiam serdecznie.
razem a jednak osobno ileż jest historii podobnych