Ars Moriendi
Życie zamieniło się w marzenia,
Rzeczywistość w urojenia,
Samotność w powolną egzystencję,
Teraz idę nic nie widząc, ciemność,
Z każdym krokiem,
Mogę upaść,
Bardziej wrażliwa na uczucia,
wzruszenia,
Z każdym dniem gotowa na śmierć,
Wspomnienia,
Już nie liczę na uśmiech,
Na światełko nadziei,
Migocące gdzieś w oddali,
Bez ciebie...
"Nadzieja to płomień, który chce płonąć, Nawet kiedy jest zgaszony..."
Komentarze (2)
Piękny wiersz.Gdy ktoś mówi Ci że jesteś głupia,raduj
się bo głupcami nazywane są dzieci najwspanialszej
matki-nadziei...ona nigdy nie umiera dopóki nosisz ją
w sercu.
Nadzieja gaśnie ostatnia, jak tem płomień, który chce
płonąć, nawet kiedy jest zgaszony. Trzymaj się tego.