Ars moriendi
Natchnienie: literatura. Czy to tylko i wyłącznie utówr historyczny? _I don't wanna go, I wanna stay with you_
Cofnę się do czasów dalekich,
Pełnych rycerzy pięknych,
Te czasy to czarne średniowiecze,
Wy ludzie, tak mało o nim wiecie...
Rycerz odważny miał swoje zasady,
Pilnował serca ukochanej damy,
Postępował zawsze według etosu,
Nie zważał na przeciwności losu.
Kiedy godzina odejścia nadeszła dla
wojownika,
Który nie zdołał pokonać swego
przeciwnika,
Według pięknych zasad przyszło mu
umierać,
Między dobrem a złem przyszło mu
wybierać.
Ars moriendi znał każdy panicz,
Za złą postawę potrafiła dostojników
ganić,
Bo rozstać się ze światem to sztuka nie
byle jaka,
Ars moriendi-to tajemna dla nas sztuka
umierania.
Któż z nas się ze światem godnie nie chce
pożegnać?
Każdy na tej ziemii swą rolę odegrał.
Człowiek to kukła, Bóg ciągnie za
sznurki.
Ars moriendi-bo żywot nasz bywa krótki.
dla rycerzy, którzy nie wyginęli.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.