as(i)ymilacja
cisza boli bardziej gdy dusza krzyczy
przeszywa
rwie na pół
zapisana w wielokropkach
w (nie)odkryciach
piętnująca nieobliczalność postrzegań
wykradzionych pocałunków o brzasku
okłamań
zdrad ciał przefrazowanych
ogniskowa soczewki
aberracje zalicza poza kontekstem
nieobliczalnie efekt polaryzacji
gdy włącze HDR
porażka wyostrzy zmysł
konturów
asymilacji
Komentarze (6)
cisza i ból to nierozłączna wstrętna
para, niestety - mimo sprzeciwów uparta i
bezkompromisowa.
Jak ładnie, naukowo zawoalowany ból miłości :)
Smutek przebija
Pozdrawiam.
bardzo naukowy ten romantyzm
Ten wiersz mi się bardzo podoba.
Czasami czy to HDR czy inne systemy lepiej mieć
wyłączone.
Ciekawie się zaczyna mój maraton u Ciebie, będę szukać
moich nieobecności :)
Ten wiersz mi się bardzo podoba.
Czasami czy to HDR czy inne systemy lepiej mieć
wyłączone.
Ciekawie się zaczyna mój maraton u Ciebie, będę szukać
moich nieobecności :)