Aura Miłości

Czego nie da się przekreślić, ukryć?
Łez, smutnego wyrazu twarzy.
Swą tajemniczość szalem mocno okryć
a w życiu pełno smutnych zdarzeń.

Bowiem o świcie zdradzi swe oblicze,
nagle w mroku dzikość, budzące się niebezpieczne zwierzę.
Drapieżne uczucie scalone na wieki los z czasem spiecze drżące powieki,
obdarowując słodkimi słowami, mówiąc szeptem pacierze.

Nie ukryjesz tak silnej miłości,
chodź głęboko w sobie, ją skryłeś.
Oczekujesz wierności, szczerości pogodnego dnia obok mnie
smutną aurę z dzieciństwa odziedziczyłeś.

W każdym twym jednym uśmiechu ją odnajdę,
zakopując topór wojennego uczucia, które narodziło się tak nagle,
w swoim szaleństwie, słońce dla Ciebie skradnę.
Nie będziemy złościć się na siebie, złapiemy za falujące żagle, przystając na kilka chwil, próbując ocalić nasz cenny skarb.

autor

Malina21

Napisany: 2016-07-31 Dodano: 2016-07-31 10:10:37

Ten wiersz przeczytano 702 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie