autobiografia

produkt uboczny
niechciane gówn*
które wyszło
w trakcie mielenia
zapomniane
okurzone
leży w brudnym kącie

głuche oczy
błądzą w nicości
ślepe dłonie
macają ciemość
cicho siedzi skulone
nie ma prawa głosu
nic mu nie wolno
bękart złości i gniewu
umiera w tym brudnym kącie
wokół ciemność i strach i pustka

produkt uboczny
zgnije w tym brudnym kącie

i nikt nie zapłaczę...

nieznajomej...która dała tak wiele

autor

zwykła

Dodano: 2006-12-09 22:07:19

Ten wiersz przeczytano 893 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie