Nadzieja

Nadzieja
Zieleń ze złotem, różem i błękitem w głowie się zmieszała
A z tym wszystkim wiara w cos lepszego przypływała
Jeszcze ta całość nierealna, jak sen nieuchwytne się zjawia
Ale już nadzieja przychodzi i życie ku lepszemu poprawia
Marzenia przepiękne osobowość całkowicie omamiają
I cudne pałace w wyobraźni i na jawie się przybywają
To co powstało i ulotne było na nowo powraca
I ktoś chwyta się tej wiary i ku niej twarz zwraca
Przeszłość się odmawia, nadzieja tym wzmacnia i w psychice pozostaje
Historia się na nowo pisze i moc lepszego z grobu powstaje
Czy czas to wszystko przykrył kurzem szarawym, ze wspomnień obumarłym
I nie mam się zwracać trzeba ku żywym, tylko marom zmarłym
A może los złe fatum odmieni, przyszłość ozłoci i opromienieje
Kręta droga się wyprostuje, słońce wejdzie wysoko i przyniesie trwałą nadzieję

autor

unglesio z Bieszczad

Dodano: 2009-08-08 16:20:52

Ten wiersz przeczytano 781 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie