Autocharakterystyka

Słońce zgasło w filiżance dotyku,
jak codzień topiąc dnie i noce ogni.
Księżyc jasny zniknął pośród zorzy
Bałtyku.
- Tak umiera Nadzieja, którą obrałeś...

Łza niegorzka wytoczyła drogą wcale
niewesołą;
Pokreśloną bruzdą niezgody i gniewu.
A cień uśmiechu zamarł w zamyśle
- Tacy teraz Ludzie, których ukochałeś...

Miłości chwili uciekjaą ku słodkim
Przestworzom;
one w sobie dobroć trzymając
Razem, z Górnolotnym mleczny Świt witają
- Takie teraz Istnienie...

A ja jestem tylko małą, smutną dziewczynką...

autor

Desiree

Napisany: 2004-08-04 Dodano: 2004-11-27 14:31:16

Ten wiersz przeczytano 887 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie