AUTONEKROLOG......

..jej autentyczna historia, choc z niewiadomym zakończeniem....

Mówili do Niej półgłosem, szli tłumami za ciosem...
Nieśmiała była o wyraznych rysach twarzy, dziecinnym spojrzeniu i diabelskim westcheniniu....
Chodziła zawsze samotnie, naiwności wędki na nią zarzucano...- odtrącała, jeśli kochała...
jak jej zależało głowę chowała...
Gorące noce jej umysłu rozpierały całe godziny...
Odnajdywała siebie z roku na rok wierniejszą ideałom się stawała...
Miała różniące się marzenia od innych...
w samoobronie milczec wolała - bo w mowie sztuki nie było....
Wokól panował chaos,a Ona spokoju potrzebowała...
brzemienny świat w infrastruktury,w wieczną gonitwę...
szukała schronienia w swoim małym księstwie, bo tam nikt nie pukał...
Ubierała się na czarno, długie włosy nosiła, ludzmi wulgarnymi gardziła...
Dłonią dotykała obrazów w muzeum...gdy brakowało jej czułości...
czuła wtedy miłośc tworzenia artysty...
Nie było dnia w jej życiu bez nuty muzyki...
Prorocze sny zatruwały jej życie znamionem wróżki...- choc rzadko jej w to wierzono...
Ich strata....
Stare korzenie drzew do ogrodu zbierała...bo starosc tak kochała...
wiedziała, że to czas umierania...
zaduma w nieistnieniu.....
I tak bardzo żyła innymi, że zapomniała życ dla siebie samej....
.....zabrakło jej już.....teraz dla siebie.....
.....miała 26 lat i wielką wenę do życia...a jednak życie jej nie chciało...
matka: perfekcjonistka, ojciec: pracoholik...
kochała życie w zadumie.....

czy tak miało wyglądac jej życie, czy to zapłatą jest za innośc....to moja historia....choc nie chcę tak skończyc...bo życie daje tylko Bóg...

autor

Marsell

Napisany: 2006-12-30 Dodano: 2006-12-30 11:02:59

Ten wiersz przeczytano 427 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie