Autoportret Artystki

Co wyraża ta twarz,
niczym malarz odczytuję głębię
oczy w odcieniu wzburzonego morza
podkrążone,
jakby to je problemy nękały,
a przecież to nie tak, co noc spały
lekko podkreślone kredką
jakby chciała, a nie mogła
nos lekko zadarty
z pojedynczymi piegami,
bo szalona
usta lekko otwarte, jakby ciągle zdziwiona
trochę rozklejona
i uśmiecha się lekko

lewa ręka hinduska
cała obwieszona ozdobami
na palcu mapa marzeń
prawa pusta trochę nieśmiała
ubrana w różową bluzkę,
która przypomina dzieciństwo
fioletowa spódnica z Indii
nogi obute w klapki
jakby chciały bliżej ziemi

- zwykła dziewczyna wpatrzona w niebo.

autor

złapana na marzeniach

Napisany: 2007-08-19 Dodano: 2007-08-24 20:45:59

Ten wiersz przeczytano 651 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie