Babcia...

Dla kobiety, która zmieniła mój świat...

Rozświetlałaś mój dzień,
serce swe dawałaś na tacy.
Razem z Tobą się uczyłam
jak to jest siedzieć w pracy.

Widziałam jak malowałaś usta,
i kreskę ciągnęłaś nad okiem.
A później gdy się bawiłyśmy
przytulałaś mnie wzrokiem.

Poświęcałaś mi swój czas,
oddawałaś każdą z chwil.
Teraz tęsknie za Tobą babciu,
tyle nas dzieli mil...

Pusto mi bez Ciebie w pokoju,
oczom nie chcę się śmiać.
Czemu odeszłaś na zawsze??
Bez Ciebie towarzyszy mi strach...

Za uśmiech Twój, miłości wzrok
i poczucie, że jesteś blisko...
By zobaczyć Cię jeszcze raz
oddałabym dosłownie wszystko.

...była moją radością... A teraz nie ma jej ze mną parę lat...

autor

Kornelia

Napisany: 2005-04-26 Dodano: 2005-04-26 16:02:47

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 58

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie