Bądz bliżej

Cicho stąpam po żyznych polach,jeszcze mokrej trawie
zmierzam na szczyt, iskrzący się w promieniach słońca
uciekam od ludzi, w samotność, już jestem tam prawie
wyrzucam z siebie potok uczuć, któych nie widze końca

Delikatny powiem wiatru obmywa mi twarz
a chmury wskazują prawdziwą ścieżkę życia
błękit przeplata się z bielą, obserwuje kontynując marsz
prowadzący mnie do końca drogi, własnego odkrycia

Wchodząc w cienie drzew, przez liście pozdrowiony
Zakochuje się, w tym bliskim memu sercu, spokoju
Wreście zdobyłem malutką część górzystej korony
znalazłęm się w moim małym, własnym raju...

Chce tu zostać jak najdłużej
dotknąć nieba
wiedzieć że...
jesteś bliżej ...

Dla Niego ...

autor

Droma

Napisany: 2004-06-07 Dodano: 2005-04-15 11:08:00

Ten wiersz przeczytano 669 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie