Bądź chwilą
chciałbyś tą nic babiego lata przerwać
niech sobie płynie do ogrodów
tak pięknie lśni w jesiennym słońcu
otulona skrzydłami motyla
możesz na moment zatrzymać
usta zanurzyć w pucharze
pozwolę
nasycić purpurą
odpocząć w cieniu drzew
zebrać dojrzały owoc
wiecznych snów i zanieść w darze
tym co się im należy
ty pozwól tylko pomarzyć
odejść temu co jeszcze nie przyszło
nie łudź
świadom niemożliwego
autor
szarman
Dodano: 2008-11-13 06:12:17
Ten wiersz przeczytano 998 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Bądź chwilą, złudzeniem, ale bądź... pięknie!
Świetne metafory i bardzo dobry klimat wiersza.
Pozdrawiam
jak zwykle Twój wiersz niesie bardzo mądre
przesłanie,nici babiego lata tak łatwo rozerwać są
nietrwłe jak życie pieknego motyla,można zatrzymać tą
piękną chwilę ale tylko w naszych umysłach,ostatni
wers tak wiele mówi..ale nie chodzi o to czy ktoś jest
słaby czy silny-tylko czy może przetrwać miarę swojego
cierpienia,moralnego czy też fizycznego
nie zamykajcie drzwi gdy rozum śpi otwórzcie mu okno
na świat!
Podoba mi się klimat wiersza.
"ty pozwol tylko pomarzyc" i niech to za komentarz
wystarczy
Nie ma rzeczy niemożliwych, jeżeli się czegoś bardzo
pragnie, a Ty się droczysz z tęsknotą i marzeniami,
które w duszy się skrywają.
Niebacznie wyrzekłem do zmory;
Chwilo trwaj! ... no i trwa, do tej pory!
Fajne metafory nam ukazałaś w tej ujmujacej chwili.
Wiersz mnie przekonuje. Świadomość ograniczeń nie
zamyka jednak drzwi przed... choćby-chwilą. Tak
odebrałem. :)
Wiersz pelen marzen i tesknoty za tym
co gleboko w sercu ukryte,,,dobry refleksyjny wiersz.
Życie składa się z chwil...ale czemu na końcu wiersza
zamykasz furtkę. Nie ma rzeczy niemożliwych ( nie dla
nas szaraman, nie dla nas...:) )