Bajdewind

Wróciłam "doczytać", poprzednio, zbyt blisko po
pogrzebie taty, rozkleiłam się...

Pozdrawiam

"Trzymaj ster", zycia.
Emocjonalny wiersz, bardzo dobra forma, podoba sie,:)
Pozdrawiam.

też podobnie odebrałam:)

Podobnie odebrałam jak Krzemanka. Dobry wiersz:)

Bardzo ciekawy, obrazowy wiersz. W moim odczycie: w
pierwszej części, ojciec uczy syna żeglowania przez
życie, w drugiej, syn próbuje utrzymać ojca przy
życiu. Reanimacja kończy się niepowodzeniem:(
Miłego poniedziałku.

fajne pisanie i myślę, że świetna była przygoda.

Aaa, widzę teraz dokładnie początek:) Trzymaj ster!
a więc, chłopcze: Trzymaj ster! Tak jak ojciec kazał.

Witaj Jurku:)
Nie mam zielonego pojęcia o żeglowaniu, ale ten wiersz
wydaje mi jakby pożegnaniem z Ojcem? czy tęsknota za
Nim?
bo:

"Ojcze, przecież pamiętam jak pompowałem go w Twoje
płuca,
uciskając nieposłuszne serce.

To był ostatni dotyk
i zapach francuskiego koniaku z ust."
I po za tym jest... trudno mi to wyrazić, ale czuję w
nim krzyk, wołanie. Tych emocji jest bardzo w nim
dużo. Czytając, momentami az włażą do środka.
Ten fragment jest tez piękny:

"Widzisz ten szereg gwiazd?
Szukaj w nich, kiedy już przebaczysz.

Dobrze, dobrze, teraz, zwrot przez sztag.
Ostrzysz lewym halsem, pod wiatr!"

i zakończenie - to moim zdaniem wyrażenie tęsknoty.

Wiersz mnie porusza bardzo i zatrzymuje. Jest msz
bardzo dobry, ale jak wiesz, ja tylko i wyłącznie
intuicyjnie, bez doświadczenia poetyckiego:)

Pozdrawiam - Halinka

Bajdewind to prawie pod wiatr, już tylko martwy kąt
został do wiatru z przodu (od dziobu) - poczułam się
jak sternik kierujący załogą na żaglówce. Nawet to
lubiłam, przypomniałam sobie wszystkie komendy i wiatr
prawie dmuchał mi w twarz. Przyjemne było to
halsowanie i wielokrotne zwroty. Może jeszcze kiedyś w
życiu będę mieć okazję.

Wiersz mi się bardzo podoba.

Pozdrawiam

Zdziwiony, muszę rzec: dobre dobre a pod wiatr z wiarą
z serca :)