Bajka

Nie długa to będzie bajka, lecz bajka jakich mało
A to wszystko dlatego, żeby dobrze ci się spało
Za górką i laskiem małym, za rzeczką i krzaczkiem
Urodziła się dziewczyna, co nie miała być chłopaczkiem
Oczy jej jak zieleń trawy co na wiosnę kłuje w nóżki
Włosy jej jak słońca promienie co układa na poduszki
Ust czerwieni zazdroszczą jej róże
Te malutkie i te duże
Ale ciiii już tyle o jej urodzie
Bo narcyzm nie jest w modzie
Dziewczę wyrosło na zgrabną pannę
Co kocha pianę i wannę
A marzenia w jej głowie
To fantazja co się zowie
Wymyśliła sobie dziewuszka
Że pewien chłopiec szepnie jej do uszka
Że tęskni za nią niebywale
I choć od niego dzielą ją dale
To szepnął chłopiec słodkie słowa
Co brzmiały jak aniołów mowa
I dlatego wysłała do niego słodkie wróżki
Co ułożyły mu poduszki

I tak kończy się bajenie
Mój drogi Panie
Jaki koniec będzie bajki
Tego nie wiedzą Kasie i Majki
Tego nie wiedzą chłopcy dziewczyny
Ani wróżki z mojej tajemnej krainy
Ale morał jest i płynie
Mów, że tęsknisz tej dziewczynie
Którą wielbisz choćby skrycie
Bo przed wami całe życie

autor

Bieniek

Napisany: 2007-10-23 Dodano: 2007-10-23 18:35:29

Ten wiersz przeczytano 591 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie