Bałagan w sercu i na papierze

Już sama nie wiem do czego i dlaczego... Ale po to by wyrazić to co czuję....

Zamknięte me serce nie pokocha już więcej,
zbyt wiele cierpienia , brak czasu na marzenia,
by kochać ich spełnienia...
Nie mam już serca pękło i nie odrodzi się bo wie ,że On nigdy nie pokocha mnie.
Oddałam mu całą siebie.
Nie wiem tak naprawdę nic o nim bo jest daleko, nie mogę go pamiętać ,ale przeznaczenie goni mnie w jego stronę...
Od tej miłości stronię i walczę z nią.
Bo muszę zapomnieć by nie cierpieć.
Koniec życia w marzeniach , koniec snucia życia we wspomnieniach.
Płacz i łzy muszą zniknąć bym mogła rozbłysnąć od nowa...
Ta bomba uczuciowa uspana jest we mnie, lecz co się stanie gdy on przede mną znów stanie i powie magniczne słowa znów.
Będzie boleć głowa, zniknie zapomnienie i z powrotem powróci marzenie ... Wiem ,ze nikt tego nie wie?
Umiesz liczyć licz na siebie Twoje szczęście innych ....
Ahhh tak bym zapomniała wiara czyni cuda , może kiedyś się uda.
Bóg jest ze mną to wiem. Jestem pewna ,że nie opuści mnie i wspomoże kiedy serce będzie uciekać ...

Będziesz w moim sercu na zawsze mimo wszystkich przeciwności.... Będziesz tam

autor

Esperanza

Napisany: 2006-06-11 Dodano: 2006-11-06 14:04:45

Ten wiersz przeczytano 813 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie