BALLADA O CZŁOWIEKU

Jest taki mistrz, który maluje pejzaże
który natchnienie czerpie z ludzkich serc i ludzkich marzeń
Jego obrazy to lustrzane dusz odbicie
a ten artysta nazywa się........życie !

Do swoich dzieł używa palety kolorów
Stworzonych z uśmiechów, żartów, ale także złych humorów
Miłości, nienawiści, pokoju i wojny
A mistrz nie żałuję barw - bo to artysta jest hojny !!

Zielony to kolor nadziei, przetrwania i młodości
to kolekcjoner ludzkiej radości
a błękit jest spojrzeniem nieba,
niezmierzoną przestrzenią z którą zmierzyć się trzeba

Biały to kwiat niewinności i wierny posłaniec pokoju
i każdemu w nim do twarzy niezależnie od stroju
Dalej jest różowy, delikatny powiew pierwszej miłości
to smak pocałunku, subtelny dotyk, kraina czułości

Czerwień jest damą, która wiele wymaga
łączy serca, wyzwala płomienne uczucia - lecz czasem, to także wyrzutów sumienia tragarz
Jej suknia uszyta z pięknego atłasu
krzyczy że miłości potrzeba więcej czasu

Kolor szary nigdy o względy nie walczy
martwi sie tylko czy mu do 15-stego wystarczy
Ale bez niego nie byłoby wzruszeń -
- szczęśliwych powrotów, wybaczenia i wspólnych tematów poruszeń

Jest też na palecie kolor czarny - lustro matki nocy
pełny tajemnic, magii i nieznanych mocy
przychodzi po skończonym dniu, gdy odwiedza Cię sen
który jest potrzebny tak samo jak tlen

A mistrz pędzlem wciąż tworzy swoje dzieło
i tylko jedno pytanie nie wiadomo skąd się tutaj wzięło:
Dlaczego człowiek, taka kolorowa tęcza
nie dostrzega tego piękna i tylko wciąż się czymś zadręcza.....

wszystkim kolorom, które tworzą najpiękniejszy obraz świata...

autor

taki_1

Napisany: 2004-07-25 Dodano: 2004-10-05 17:33:26

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie