Ballada z jednego oddechu

Ostatnio na Beju częściej gości brachykolon. Spróbowałam :) Zapraszam Was serdecznie.

Z nią dzień i noc, i świt
w zmierzch ciał, tak chciał z nią być,
by z ust jej słów ton spić
i śmiech, i śnić, i śnić.

Gdy wiatr, gdy mróz, gdy chłód,
by ziąb w garść wziąć i ból,
a dłoń w czas dać i moc
swych rąk, dwóch rąk na wprost.

On kwiat jej dał, słów kosz
i trwał u stóp na wskroś,
gdy czas niósł ból, on trzos
i brał na pierś sto trosk.

A żal, łez sznur, czy szloch...
niósł w cień i gdzieś na bok,
by jej wśród słońc i gwiazd
nieść w noc i dzień sam blask.

Dziś w świat tę pieśń wiatr śle.
W zmierzch ciał, gdy jest tak źle,
to ma swą moc dusz więź.
Chcą przez to przejść aż dwie...

autor

marcepani

Napisany: 2021-01-10 Dodano: 2021-01-10 13:07:04

Ten wiersz przeczytano 1188 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie