Ballaem Starego Komina...

Chór obrazów na ścianie: (Ref. I)
Pośród spalonego szarym popiołem kamienia
Muru skalnego, kutego międzyziemia
Między ciemności głębią dosięgał nas ciemności
Stary, kuty, skalny komin, w nim żywe płonności

Kominek Stary:
Widziałem ja nieraz co-wiele, widziałem czasem
Gdy błyszczało w oknach, błyskało i wiało atłasem
Do żywych mych płoni, ogonów iskier doń
Me iskry skroni trzymały atłasy w swej dłoni

Chór obrazów na ścianie: (Ref. I)
Pośród spalonego szarym popiołem kamienia
Muru skalnego, kutego międzyziemia
Między ciemności głębią dosięgał nas ciemności
Stary, kuty, skalny komin, w nim żywe płonności

Kominek Stary:
I widziałem niewiastę podobną mej skry płonnej
W twarzy ściśnięta róża czarna w oku łaski dozgonnej
Rozdarta szata w poły a włosy w atłas targnięte
Profil blady a ustka jakoby we łzie pierzchnięte

Chór obrazów na ścianie: (Ref. II)
Twarz jak ziemia zmęczona pod połacią księżyca
Błyski jego odkryły chudo-blade lica
Róża czy zwiędła w sercu czy się w proch rozsypła
Pod postawą dziewczyny róża żalu znikła

Kominek z chórem obrazów na ścianie:
Znika dziewica i jej blade lica
W płoni księżyca znika w dłoni
Świetlików błyski
To nie są iskry

Jakoby ścisła w dłoni pieczątki
Chudy palec podnosi święte mówi obrządki
Nie ma wianka
To nie poganka

Kominek Stary:
Mówi wespół płoń mój ognia
Iskra do iskry nie podobna
Niebo nie powróci
Gdy człek sens obróci

Chór liści za oknem:
Miesza się dziewczyna
Co w ręce trzyma?!
Toż znak jest wiary
Zostanie bez kary

Kominek Stary:
Włosy szarym popiołem spadły na ramiona
Iskra iskrze w nich szepce uniesiona
Bladą szyję wiatr złośnik odsłania
Skromna dziewczyna się wzbrania

Chór liści za oknem:
Toż śmieją się nierządnicy
Nie dotykać pokornicy!
Jako lazurowa iskra
Każda jej łza jest czysta

autor

AnnBullfinch

Dodano: 2008-05-01 22:14:36

Ten wiersz przeczytano 1348 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Antyczny Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie