Baranek

Przenikamy – obraz i w ramy.
Wciąż badamy: był wodór – czy Słowo?
W jednej Aurze – a każdy – w-skazany
być ze sobą – a jednak... - wciąż "obok".

Zatrzymuje nas blask – jasność oczu.
W zapatrzeniu – kochamy w nich skrzenie.
Lecz – rozumni!.. - więc "działo" swe... - toczy...
durne z siebie – "nie-boskie stworzenie".
..........

Zastawiamy nadzieję – i plany...
(Kto to kupi?)
w szpitalach i w bankach.

..............

Puls – zwalniał...

ktoś – krew dał...

"Czekamy"

...............

- mnie - wybudził – (z) - uśmiechem na wargach
ten... - ksiądz-lekarz (– jak - z czekolady...)

- Przyniósł... – jajko! - i z cukru... – Baranka.

09.04. 2018 r.

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2019-03-19 Dodano: 2019-04-19 22:17:45

Ten wiersz przeczytano 4021 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Na dzień dobry Okazje Wielkanoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie