Barwna melancholia
czyli poranna przechadzka Lasem Bielańskim, gdy umysł jeszcze głębszą myślą nieskalany ;)
Powłóczystym krokiem przemierzam kolory
Stopy oddychają barwnymi plamami
Miasto, ogarnięte ich ognistym
tchnieniem
Przesyca powietrze żaru kaskadami
Wesoła igraszka swawolnego wiatru
Przemienia płomienie w wirujące fale
Unosi je w górę i wraz z nimi tańczy
W mistycznej carole gra z nimi wspaniale
I tak, kręgi kreśląc na niebios
przestworzach
Zwyczajny ten duet niezwykłością mami
I z gracją naturze tylko przeznaczoną
Roztacza swój spektakl przed mymi oczami
A kiedy przeminie już ulotna chwila
Wiatr całus ostatni partnerkom przekaże
Spłyną z jego objęć z powrotem na ziemię
Kolorowych liści jesiennych kolaże
autor
sol89
Dodano: 2010-10-26 00:22:55
Ten wiersz przeczytano 1783 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
"Stopy oddychają barwnymi plamami" wspaniałe metafory
:-)
To piękne miejsca gdzie powracamy do tych radosnych
chwil-słowem barwnie malowane-pozdrawiam.
Nie taki znów myślą nieskalany, ten umysł Autorki,
skoro wyszedł w miarę udany wiersz :)))))
"Kolorowych liści jesiennych kolaże" tu bym zamieniła
na "jesienne", zniknie zły szyk; żar, kaskady,
carole, kolaże - poetycko aż nadto jak dla mnie, ale
to kwestia gustu; za to tytuł świetny!
Myśl ładnie płynie i barwy naświetla w jesiennym
krajobrazie Wiersz z wyobraźnią :)
Jedni malują pędzlem, drudzy zaś słowami:)
jesienny taniec z liśćmi i wiatrem :)
"
A kiedy przeminie już ulotna chwila
Wiatr całus ostatni partnerkom przekaże"...Sliczny,
jesienny wiersz :)
Barwy jesieni potrafią nas zauroczyć, rozmarzyć, dodać
chęci do życia. Wierszem ładnie wymalowany taki
właśnie obrazek jesiennej radości ze spaceru.
Dwunastozgłoskowiec, dobry rym, rytmiczny, miło było
przeczytać.
Pięknie, słowem namalowana "Barwna melancholia"! Tytuł
idealnie pasuje ! :)
Treść wiersza ociera się o ezoterykę. Intrygujący.
Pięknie opisana jesień i życie ludzkie, człowiek
obserwator, uczestnik tej cudownej chwili, jego
zachwyt przyrodą tę chwilę umila.
..Roztacza swój spektakl przed mymi oczami.....pięknie
:)
Pięknie i malowniczo opisałeś tą chwilę. Potrafisz
rozbudzić wyobraźnię przy czytaniu. Pozdrawiam:)
Wiersz barwny, pozwala przenieść się w wyobraźni do
tego miejsca, tak codziennego i tak pięknego...
Podoba mi się forma i zachwycają metafory..
pozdrawiam:)